Ken je dat gevoel, dat je ergens naar verlangt, maar je nog geen idee hebt hoe je dat gaat realiseren? Bij mij moet het ergens in oktober zijn geweest dat ik besloot dat ik een tijdje naar Argentinië wilde gaan. Wat ik daar precies wilde gaan doen, dat wist ik nog niet. Globaal wilde ik een aantal weken in Buenos Aires doorbrengen om deze stad te ervaren, met de flow mee te kunnen gaan, maar daarin tegelijkertijd bewust mijn eigen koers te blijven varen. En daarnaast een aantal weken in Patagonië verblijven om daar in de natuur te zijn, rust en stilte te ervaren en inspiratie op te doen. Er was alleen één probleem; ik had nog helemaal niks, maar moest alles nog realiseren…
Er waren genoeg onzekerheden om dit plan weer uit mijn hoofd te zetten. Wat nou als ik geen werk kan vinden? Wat nou als ik niet genoeg geld ga verdienen? Kan ik mijn studio onderverhuren? Belemmert het me niet in het kunnen benutten van andere kansen voor de toekomst? Moet ik niet teveel dingen opzij zetten om dit te kunnen realiseren? Allemaal excuses die ik zou kunnen gebruiken om het uit mijn hoofd te praten. Echter wil ik mij juist laten leiden door mijn verlangens en die realiseren. Ik besloot dan ook een simpel plan te maken. Omdat ik iedere drie maanden naar het ziekenhuis moet werd het moment wanneer ik weg zou kunnen gaan min of meer al bepaalt. Het eerst volgende bezoek aan het ziekenhuis stond gepland voor november, dat was te snel om alles te realiseren. Dat betekende dat het eerste reële moment in februari zou zijn (om ook drie maanden weg te kunnen gaan). Later was voor mij geen optie, omdat het dan te lang zou duren, en ook omdat dan de herfst en winter zouden intreden in Patagonië. Ik zou dus ongeveer vier maanden de tijd hebben om alles te realiseren. Het volgende wat er moest gebeuren was een (financieel plan). Hoeveel geld heb ik nodig om drie maanden in Argentinië te kunnen verblijven? Welke vaste lasten heb ik tot die tijd? En welk bedrag heb ik nodig om ook in de komende vier maanden alle dingen die ik belangrijk vind te kunnen doen? Vooral dat laatste was heel belangrijk, omdat daarmee ook mijn huidige verlangens gerealiseerd konden worden. Bij dit alles lette ik op de hoofdlijnen, wanneer wordt bijvoorbeeld de huur afgeschreven, zodat ik hierin niet voor een verassing zou komen te staan. Tot slot besloot ik dat ik €1000,- nodig zou hebben voor de eerste maand na terugkomst. Dit alles telde ik bij elkaar op en deelde ik door het aantal maanden en weken (er rekening mee houdend dat er ook een paar weken weg zouden vallen ivm vrije dagen of het niet hebben van werk). Ik wist nu precies hoeveel ik per week of per maand zou moeten verdienen om mijn doel te realiseren.
Daarmee ging ik op zoek naar werk. De uitgangspunten die ik daarbij hanteerde was dat het zoveel mogelijk zou bijdragen aan het te realiseren streefbedrag en als het even zou kunnen het inhoudelijk uitdagend zou zijn of waarbij ik iets nieuws zou kunnen leren. Dit bleek nog niet mee te vallen omdat de meeste tijdelijke opdrachten die daar aan voldoen voor minimaal een half jaar zijn. Uiteindelijk kreeg ik, na een opdracht van een week, de kans om voor minimaal twee maanden aan de slag te kunnen gaan bij Miele. De eerste week bestonf uit een opleiding waardoor ik in ieder geval iets zou gaan leren. Omdat ik ook nog andere doelen had, maar wel 40 uur per week wilde werken besprak ik de mogelijkheid om vier dagen per week negen uur per dag te werken en één dag per week een halve dag, waardoor ik één dagdeel zou hebben waarop ik andere dingen kon plannen en ik niet steeds vrij hoefde te vragen (en minder uur te werken) als ik iets wilde plannen. Dit betekende uiteraard lange dagen, om uiterlijk zes uur op staan zodat ik nog kon mediteren of Spaans te oefenen, om zeven uur de deur uit om zestien kilometer te fietsen (goede kans om een podcast te luisteren of Spaans te oefenen) en vervolgens om half zeven ’s avonds weer thuis te zijn en nog te werken aan de doelen die ik voor die week had gesteld.
In de eerste weken waren er een paar momenten dat ik een vacature voorbij zag komen wat ik als een (eenmalige) kans voor de lange termijn zag. Dit zorgde voor verwarrende gedachten. Wil ik dit niet liever? Is er een mogelijkheid hoe ik beiden kan combineren? Er kwamen verschillende scenario’s in mijn hoofd. Toen ik deze op een gegeven moment met iemand besprak en deze tegen mij zei: “Dit komt heel verwarrend over, houdt het simpel!” vroeg ik mezelf af wat ik nou echt wilde. Ik realiseerde me dat ik me liet verleiden door alle kansen die er iedere dag in de wereld zijn, die verleidelijk zijn, maar niet hetgeen is wat ik het liefste gaat doen. Het deed mij beseffen dat ik vooral mijn eigen doel voor ogen moet houden en alleen gericht te zijn op datgene wat daar aan bij draagt. Ze waren op dat moment niet relevant en leiden me alleen maar af. Wat ik na mijn reis ga doen is een volgende stap. Vanaf halverwege november heb ik me dan ook niet meer laten verleiden door externe ‘kansen’ die niet bijdragen aan hetgeen ik wilde realiseren.
Uiteindelijk kon ik tot aan het begin van mijn reis bij Miele blijven werken. Ik heb meer geld bij elkaar gekregen dan ik voor ogen had. Daarmee kon ik extra wensen vervullen en had ik budget voor extra’s tijdens de reis. Dit heb ik ook kunnen doen door wat ‘meevallers’, die ik soms ook zelf heb gerealiseerd door extra te werken en steeds alert te zijn op kansen die mijn doel dichterbij zouden brengen. Ook de andere dingen die ik wilde doen om de reis te realiseren heb ik kunnen volbrengen (onder andere het concretiseren van doelen voor mijn reis).
De dingen die ik hieruit geleerd heb zijn:
- Je, je doelen kan realiseren, ook al lijken ze op dat moment nog ver weg/onhaalbaar.
- Dit werkt voor je oprechte verlangens, houd het daar bij. Een verdere invulling komt later wel.
- Maak een simpel plan. Wat heb je écht nodig om je doel te realiseren en maak globaal inzichtelijk hoe je dit kan doen.
- Maak iedere keer de keuze die bijdraagt aan het realiseren van je doel en laat alle ‘kansen’ die daar van afleiden lopen. Met deze mindset vind je altijd oplossingen.
- Wees alert op wat je iedere dag nodig hebt om de stappen te kunnen zetten die nodig zijn om je doel te halen. Ook als dat bijvoorbeeld een dagje niks doen is.
Achteraf lijken dingen vaak makkelijker te zijn dan op het moment dat je ze bedenkt. Dit voorbeeld lijkt misschien niet zo ingewikkeld, maar op het moment dat het idee ontstond was de realisatie nog ver weg. Welke verlangen heb jij waarvan de realisatie nu nog ver weg is of zelfs onhaalbaar lijkt? Of gebruik je altijd excuses voor om er niet aan te beginnen? Kijk ernaar of je dit echt zou willen en maak een plan hoe je dat kan realiseren. Als je eenmaal begint met de juiste mindset is er meer mogelijk dan je vooraf kan bedenken!